إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا*
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا* وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا*
یوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا* بِأَنَّ رَبَّک أَوْحَی لَهَا[i]
هنگامی
که زمین با لرزشش به لرزه درآورده شود،* و زمین (بار) گرانبارش را بیرون
آورد،* و انسان می گوید: «آن (زمین) را چه شده؟!»،* در آن روز، آن (زمین)
خبرهایش را می گوید؛* به خاطر این که پروردگارت بدان وحی (: الهام) کرده
است.
نکته ها و اشاره ها:
1.در این آیات به رستاخیز و
حوادث وحشتناک آستانه ی آن، مثل لرزیدن زمین، متلاشی شدن کوه ها و در هم
ریختن نظام فعلی جهان به نفخ صور اول، یعنی حوادث پایانی جهان کنونی اشاره
شده است؛ «1» و در آیات پایانی، به نفخه ی دوم، یعنی آغاز روز رستاخیز و
حضور مردم در آن صحنه برای حساب رسی اشاره می شود.
2.مقصود از زلزله ی رستاخیز، لرزش همه ی زمین است که مثل برخی زمین لرزه های معمولی مقطعی و موضعی نیست.
3.منظور از بیرون ریختن بارهای سنگین زمین چیست؟
مفسران قرآن در این مورد چند احتمال داده اند:
الف)
منظور بیرون آمدن مواد مذاب درون زمین است که در هنگام آتشفشان مقداری از
آن ها و در آستانه ی رستاخیز همه ی آنها به بیرون پرتاب می شوند.
