بانویی که در اوج مصیبت‌ها جز زیبایی ندید
گزارشی بر اساس منابع تاریخ اسلام در روز وفات اسوه صبوری و استقامت حضرت زینب(سلام خدا بر او باد)
خبرآنلاین/
زینب یعنى چشیدن خار پاى حسین با چشم. زینب یعنى کشیدن بار پشت حسین، بر
دل. وقتى از سر جنازه مسلم بن عوسجه آمد، وقتى که که محاسنش به خون حبیب ،
خضاب شد، وقتى که رمق پاهایش را در پاى پیکر حر بن یزید ریاحى ریخت ، وقتى
که از کنار سجاده خونین عمرو بن خالد صیداوى برخاست ، وقتى که جگرش با
دیدن زخم هاى سعید بن عبدالله شرحه شرحه شد، وقتى که عبدالله و عبدالرحمن
غفارى با سلام وداع ، چشمان او را به اشک نشاندند، وقتى که زهیر به آخرین
نگاهش دل حسین را به آتش کشید، وقتى که خون وهب و همسرش ، عاشقانه به هم
آمیخت و پیش پاى حسین ریخت ، وقتى که جون ، در واپسین لحظات عروج ، سراسر
وجودش را به رایحه حضور حسین ، معطر کرد، وقتى که ...
در تمام این اوقات و لحظات ، نگاه تو بود که به او آرامش مى داد و دستهاى تو بود که اشکهاى وجودش را مى سترد.
او کیست؟
