او در این نامه نوشت: «می دانم که در سال‌های اخیر برخوردهای نادرستی با تو، خانواده و فرزندت شده است که شاید باعث کشاندن تو به تندروی و خارج شدن از مشی میانه روی پدر گردیده، ولی این دلیل نمی شود که به رییس جمهور کشور بیگانه امید ببندی و دم از استقلال بزنی!».
تنها یک روز پس از این نامه بود که فائزه هاشمی در اظهارنظری کنایی خطاب به برادرش گفت: «از نامه محسن خوشحال شدم، سبب راحتی هم او و هم من گردید. چنین چیزی را بارها خواسته بودم و این اقدام اول او نبود. به او حق می‌دهم چون برای خودش آینده‌ای ترسیم کرده و دنبال حذف موانع است».
دختر کوچک مرحوم هاشمی رفسنجانی در این اظهار نظر صراحتا از عدم شخصی بودن این موضع خود گفته و می‌گوید: «اگر مسائل شخصی انگیزه‌ای برای مشی من بود، آیا عقل سلیم حکم نمی‌کند که از ۳۰سال گذشته تاکنون ساکت و در امنیت باشم و از منافع نزدیکی به قدرت بهتر و بیشتر بهره‌مند شوم؟».
زیباکلام: فائزه هاشمی آنچه مردان عالم سیاست در سینه دارند را بیان می‌کند
اما خیلی زودتر از آنچه محسن هاشمی تصور کند، این اظهارات فائزه هاشمی از درون خود اصلاح طلبان طرفدار پیدا کرد و صادق زیباکلام هم در توئیتر خود نوشت: «فائزه هاشمی نشانه رفته‌اند. درحالی‌که او، صادقانه همان چیزی را گفت، که در دل میلیون‌ها تن از هموطنانش در انتخابات آمریکا بود: آرزوی پیروزی ترامپ. احساس‌شان، همچون خودِ فائزه هاشمی، این بود: حال که خودمان نمی‌توانیم هیچ تغییر و تحولی در ایران بوجود آوریم، و هیچ نوری و روزنۀ امیدی در انتهای تونل سیاه سیاسی ایران به چشم نمی‌خورد، شاید ترامپ بتواند منشاء تغییر و تحولی شود. آبان‌ماه را فراموش نکرده‌ایم، که چگونه میلیون‌ها ایرانی، خیلی مشتاق‌تر از خود آمریکایی‌ها چشم به انتخابات آمریکا دوخته بودند.
زیباکلام اما شاید جزو معدود اصلاح‌طلبان صریحی باشد که گه‌گداری سعی می‌کنند متهورانه مکنونات پنهان قلبی و تشکیلاتی خود را در رسانه و برای مردم بگویند و از این جهت هست که صراحتا می‌گوید: «فرق فائزه هاشمی با بسیاری از مردان عالم سیاست، آن است که آنچه آنان در سینه دارند، او بیان می‌کند».
همپوشانی اپوزیسیون خارج‌نشین و اصلاح طلبان برای اعمال تحریم‌ها و مذاکره با ترامپ
اصلاح‌طلبان بارها با انحاء مختلف تمایل خود را به ترامپ و البته تحریم‌های فزاینده نشان داده بودند و با مرور برخی اخبار می‌توان پی برد که کدام جناح در کشور همواره درصدد ایجاد مناسبات با ترامپ و البته گسترش تحریم‌ها بود.
اصلاح طلبان در حالی ادعای کاسبی تحریم را مطرح می کردند که سال 1395 جمعی از اپوزیسیون خارج نشین که عمدتا از دوستان سابق جریان اصلاح‌طلب هستند، در نامه‌ای خطاب به ترامپ که هنوز روی کار نیامده بود، خواستار فشار حداکثری به ایران با افزایش تحریم‌ها شدند و ترامپ هم دقیقا براساس همان پیشنهادها، بی سابقه ترین فشارهای تحریمی را علیه ملت ایران وارد کرد.
فشارهای تحریمی‌ای که بعدها ترامپ را به این سمت برد که پیشنهاد مذاکره به ایران برای اخذ امتیازات بیشتر را بدهد و با استقبال اصلاح طلبان داخلی هم مواجه شد.
خردادماه 97 جمعی از اصلاح‌طلبان که غلامحسین کرباسچی، احمدی منتظری، ابوالفضل بازرگان و نیز اپوزیسیون خارج از کشور از جمله جمیله کدیور، رضا علیجانی از آن جمله بودند، با دستاویز قرار دادن وضعیت نابسامان و آشفته اقتصادی کشور و دامن زدن به نگرانی‌ها و نارضایتی مردم از این اوضاع همسو با راهبرد فرافکنی دولت در صدد توجیه و القاء ضرورت عقب نشینی نظام از سیاست‌های اصولی خود و تن دادن به خواست دونالد ترامپ برای مذاکره مجدد شده بودند.
