سوگل دانایی- احتمالا
مربوط می شود به دوران صفویه، حضور مداحانی که در مراسم عزاداری های شیعیان
وظیفه خواندن اشعاری در دستگاه های مختلف آواز پارسی را داشتند و می
توانستند با کلامشان شور زیادی در مراسم ایجاد کنند. تاریخ نقل می کند که
گاهی شاهان درباری به این مداحان که اغلب از شاعران درباری خود نیز بودند
سکه هایی از زر و سیم اعطا می کردند و گاه با دعا و ثنا آن ها را روانه به
خانه و کاشانه. این سنت مداحی و شعر خوانی تنها به ادوار تاریخ مربوط نمی
شود و اینبار به تاریخ معاصر نیز رسیده است.
از نرخ های واقعی تا ساختگی
اینکه مداحی های امروزی تا چه حد توانسته شان دین را حفظ کند اصلا
موضوع بحث گزارش ما نیست، موضوع گزارش ما امروز نرخ هایی است که مداحان
برای یک شب مدیحه سرایی در نظر می گیرند. قیمت هایی که گاهی می تواند به
اندازه پول یک اتومبیل آخرین سیستم باشد و گاهی به اندازه یک وسیله چند صد
هزارتومانی. با گشت و گذار در اسامی مداحان و کسانی که حداقل چند بار صدای
آنها شنیده شده است می توان حد و حدودی برای نرخ چند شب مداحی آنان بدست
آورد. با توجه به ارتباطاتی که نگارنده گزارش داشت توانست با تنی چند از
مداحان که ارتباط گرفتن با آنها سخت بود صحبت کند و به مقصود گزارش در بدست
آوردن نرخ یک شب مداحی برسد.
