به گزارش خبر فوری، گلونی نوشت:این حدیثم چه خوش آمد که سحرگه میگفت/بر در میکدهای با دف و نی ترسایی
گر مسلمانی از این است که حافظ دارد/ آه اگر از پی امروز بود فردایی
دربارۀ این دوبیت پیوسته، در پایان غزلی از حافظ بسیارسخن گفتهاند، اما سخن من تأمل در این نکته است که، مسلمانی در روزگار حافظ چگونه بوده است که او این گونه دربارۀ آن هشدار میدهد؟ برخی از نشانهها را درشعرهای حافظ میتوان یافت، در ابیاتی از این دست:
گرچه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود
تا ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود
یا
واعظ شهر چو مهر ملک و شحنه گزید
من اگر مهر نگاری بگزینم چه شود
- ۰ نظر
- ۲۰ مهر ۹۶ ، ۱۰:۵۳